10 czerwca 2014
Nie rozumiem
Takiej wizji dostałam, to narysowałam. Ostatnio wolę siedzieć sama, anonimowa pośród krzaków i mrówek. Bywają dobrymi towarzyszami. Ogółem, to szlajam się, nie mam co ze sobą robić, więc rysuję coś, czego nie da się pokazać, albo piszę. Ogarnia mnie i obezwładnia ogrom możliwości, które mogłyby się przede mną rozciągać. Nie mogę wytrzymać. Coś mnie rozrywa, nie daję sobie z tym rady.
Rany, ależ dużo razy użyłam słowa "nie". To sporo mówi o moim stanie psychicznym. W sumie moim największym marzeniem na dzień dzisiejszy jest spakować się i wyjechać. Gdziekolwiek.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Przytul się do drzewa. Ono to odwzajemni.
OdpowiedzUsuń"Życie to lata bólu i sekundy szczęścia."
OdpowiedzUsuńNajlepiej znajdź jakąś muzykę, która Ci pomoże :)